please turn your phone horizontal for the same design as on a laptop screen!
GOLDEN GAZE ongoing
A
series of still lifes in golden light,
combined with analogue snapshots printed on self-made paper with seeds, leaves or gold leaf. // Een
serie stillevens in gouden licht,
gecombineerd met analoge snapshots gedrukt op zelfgemaakt papier, met zaden, bladeren of bladgoud.
Since I have moved
out, I look with new eyes at the surroundings of my past. I see things that I
previously passed by. This reminds me of the gaze of a child. In the first
years of childhood, also known as the golden era in literature, children
get to know the world by seeing, still untamed and open for each and
everything. It is this wonderous gaze that inspires this series. I believe this
gaze can help us in our search to (re)connect with the natural world. By
noticing our surroundings and the non-human world and see the beauty of it.
In these still lifes of wilted flowers, berries and seeds, I centre the transient wild nature how we are familiar with it: inspired by the old masters. But looks can be deceiving. I make the still lifes outside, bound by the elements. Waiting for golden morning light, the lee of the wind, or a visit by a bee. Yet I have to remind myself to keep looking with the eyes of a child. Nostalgic of my childhood where the natural world had a prominent role, I make playful snap shots as an ode to my memories of nature. Like kissing a frog hoping for it to become a prince.
Capturing before they vanish as fertile soil to sprout a new way of seeing, thinking and acting. //
In these still lifes of wilted flowers, berries and seeds, I centre the transient wild nature how we are familiar with it: inspired by the old masters. But looks can be deceiving. I make the still lifes outside, bound by the elements. Waiting for golden morning light, the lee of the wind, or a visit by a bee. Yet I have to remind myself to keep looking with the eyes of a child. Nostalgic of my childhood where the natural world had a prominent role, I make playful snap shots as an ode to my memories of nature. Like kissing a frog hoping for it to become a prince.
Capturing before they vanish as fertile soil to sprout a new way of seeing, thinking and acting. //
The children are of the earth […] They have the ancient history of the earth in their cells and the wisdom of all nature in their bloodstream […]. For a short time, children possess [this] wisdom. Perhaps each new child is an attempt of the earth to express what cannot be understood. – Marianne Fredriksson, Simon, p. 77. (my own translation). //
// De kinderen zijn van de aarde […] Ze hebben de oeroude geschiedenis van de aarde in hun cellen en de wijsheid van heel de natuur in hun bloedsomloop […]. Alle kinderen bevatten die [waarheid]. Voor een korte tijd bezitten kinderen wijsheid. Misschien is elk nieuw kind een poging van de aarde om uitdrukking te geven aan datgene dat niet begrepen kan worden. – Marianne Fredriksson, Simon, p. 77.
// Sinds ik ben
uitgevlogen kijk ik met andere ogen naar de omgeving van mijn ouderlijk thuis. Ik
zie dingen waar ik eerder aan voorbij liep. Deze nieuwe blik doet me denken
aan die van een kind. In de eerste levensjaren van een kind, ook wel de gouden
jaren in de literatuur, leert het de wereld kennen door te kijken, nog
ongetemd en open voor alles en iedereen. Het is deze verwonderde blik die mijn
fotografie inspireert. Ik denk namelijk dat deze blik ons kan helpen in onze
zoektocht naar een (her)verbinding met de natuur.
Door
onze omgeving en de niet-menselijke wereld op te merken en de schoonheid ervan
in te zien.
In de statige stillevens van verbloemde bloemen, bessen en zaden zet ik de vergankelijke wilde natuur centraal zoals we er bekend mee zijn: geïnspireerd door de oude meesters. Maar de schijn bedriegt. De stillevens maak ik buiten, in contact met de elementen. Wachtend op gouden ochtend licht, de luwte van de wind of een bezoek van een bij. Toch moet ik mezelf er aan herinneren om te blijven kijken zoals een kind. Nostalgisch naar mijn kindertijd waar de natuur een grote rol speelde, maak ik speelse snapshots als een ode aan mijn herinneringen van de natuur. Zoals het kussen van een kikker in afwachting van een prins.
Vastleggen voor ze vergaan als vruchtbare grond om een nieuwe manier van kijken, denken en handelen te laten ontspruiten.
In de statige stillevens van verbloemde bloemen, bessen en zaden zet ik de vergankelijke wilde natuur centraal zoals we er bekend mee zijn: geïnspireerd door de oude meesters. Maar de schijn bedriegt. De stillevens maak ik buiten, in contact met de elementen. Wachtend op gouden ochtend licht, de luwte van de wind of een bezoek van een bij. Toch moet ik mezelf er aan herinneren om te blijven kijken zoals een kind. Nostalgisch naar mijn kindertijd waar de natuur een grote rol speelde, maak ik speelse snapshots als een ode aan mijn herinneringen van de natuur. Zoals het kussen van een kikker in afwachting van een prins.
Vastleggen voor ze vergaan als vruchtbare grond om een nieuwe manier van kijken, denken en handelen te laten ontspruiten.